In 1340 ontving Rotterdam het stadsrecht. De stad moest verdedigd worden en dus bekwaamden poorters en gegoede burgers zich als hand- of voetboogschutter. In de 15e eeuw deden vuurwapens hun intrede. Om zich te organiseren en hun vaardigheden op peil te houden, verenigden de schutters zich in gildes. Het schuttersgilde van Sint Joris kwam bijeen in de Sint-Jorisdoelen bij de Delftse Poort, waarvan de eerste vermelding dateert uit 1533. Begin 17e eeuw raakte het gebouw in verval en in 1622 begon men met de bouw van een nieuwe Sint-Jorisdoele aan het Haagseveer. Naast het schuttersgilde kwamen ook de Admiraliteit van de Maeze en enkele andere gildes er samen. In 1667 werd besloten dat hun vergaderingen ‘van nu voortaen sullen gehouden werden binnen de stad Rotterdam in ‘t St. Joris Doele’.

De Sint-Jorisdoele diende niet alleen als een vergaderplaats, maar ook als logement. Vanaf 1697 mocht de Rotterdamse zangmeester Franciscus Aerts wekelijks concerten organiseren in ‘de Doele’ en daarvoor met affiches publiek werven. Als voorwaarde stelde men dat de concerten ‘geschieden zonder de minste aanstotelijkheid of dat eenige drank […] zal mogen genuttigd werden.’

En zo begon een muziektraditie die inmiddels ruim drie eeuwen voortduurt en vele gebouwen omspant. Op 18 mei 1966 opende koningin Juliana de Doelen aan het Schouwburgplein zoals we het vandaag de dag kennen.