'Daags voor de opening van de Doelen heerste er opwinding in Rotterdam. Iedereen was nieuwsgierig. Hoe zou het nieuwe concertgebouw er van binnen uitzien? Maar vooral ook: hoe zou het klinken? Ik twijfelde geen moment toen ik de kans kreeg om als een van de eersten een sneak preview te krijgen. Mijn vader werkte als woningstoffeerder bij de firma H.H. De Klerk & Zn. Onder zijn leiding werden de tapijten, trapbekledingen en linoleumvloeren in de Doelen geplaatst. Hij kwam op een avond thuis met kaartjes voor een kijkje in de Doelen, vóór de opening. Ze zochten namelijk mensen die in de Grote Zaal wilden plaatsnemen, om goede geluids- en akoestische tests te kunnen doen. Dat liet ik mij geen twee keer zeggen. Samen met een neef ging ik op zaterdagochtend naar de Doelen, waar zich nog meer belangstellenden hadden verzameld. Apetrots was ik, toen ik het werk van mijn vader daar zag. Het hele gebouw vond ik trouwens schitterend! We werden naar de Grote Zaal geleid, waar we plaatsnamen op de grote treden waar later de stoelen op gemonteerd zouden worden. Er liepen mensen rond die met behulp van een apparaat een flinke knal teweeg brachten. Aan het plafond hingen grote platen die het geluid in de zaal reflecteerden. Aan de andere kant van de zaal werden de resultaten gemeten. Allemaal superinteressant, voor twee technische jongens als wij. Mijn neef en ik hadden een ochtend die ons voor altijd is bijgebleven!’