01 september 1964
De enige vrouw op de bouwplaats
Rie Loorbach (destijds 21) stond haar mannetje op de bouwplaats. Tijdens haar stage als bouwkunde student werkte ze als enige vrouw mee aan de bouw van de Doelen. Van september tot oktober 1964 legde ze dakplaten en stortte ze de ribbetjes op het dak.
Helaas overlijdt Rie in 2013. Haar jongere zus Els Loorbach vertelt haar verhaal als eerbetoon aan een mooi mens. Ze kan zich de verhalen van haar zus nog goed herinneren. Trots vertelde haar zus thuis dat ze mee mocht werken aan een groot concertgebouw. "Ik weet nog dat ze uitlegde hoe de akoestiek in de Grote Zaal tot in de puntjes technisch werd uitgerekend."
In die tijd was het uniek om als vrouw in de bouw te werken, maar de mannen op de werkplaats wennen al snel aan Rie. "Ze veroverde haar plekje heel makkelijk. Ze was dan wel de enige vrouw, maar vooral een mens die goed met iedereen overweg kon. Ze was ijverig, enthousiast en verdiepte zich graag. Ik denk dat ze positief en natuurlijk op de mannen overkwam. Ze hoefden geen rekening met haar te houden als vrouw, maar met haar kwaliteit en deskundigheid. Alhoewel. Ze kon natuurlijk niet op het mannenurinoir, dus kreeg ze een eigen vrouwentoilet", vertelt Els.
Plassen op het dak
Op het briefje dat Els nog heeft staan de werkzaamheden van Rie. Ze schrijft over het leggen van dakplaten, het storten van de betonkoof, het uitrekenen van de maatvoering in de Grote Zaal en het storten van de balken. Op vrijdag stort ze het dak. "Rie wist dat er sprake was van koper op het dak. Het koper zou het dak een mooie groene kleur geven; het duurde alleen heel lang voordat die kleur zichtbaar was. Dat vond ze jammer, want dan zouden de mensen deze kleur tijdens de opening niet zien. Ze ging op onderzoek uit en kwam erachter dat je het proces kunt versnellen door met zijn allen op het dak te plassen. Ik weet nog dat ze vertelde dat ze dit heeft overlegd, maar ze hebben het toch niet gedaan", lacht Els.
Bijzonder knap
De familie Loorbach kijkt uit naar de opening van het gebouw. Als de Doelen klaar is nemen ze direct een abonnement. "Als ik met mijn zus naar de Doelen ging, was ze erg trots. Het voelde ook een beetje als haar Doelen. Ze vertelde dan aan ons: Kijk, dit zijn nou de zuilen die ik heb gestort. Ik vind het heel bijzonder en knap dat zij hieraan heeft meegebouwd."
Ook een verhaal? Stuur het ons!