17 mei 2014
Kristian Bezuidenhout speelt én dirigeert
Fortepianist Kristian Bezuidenhout fungeerde als pianist én dirigent tijdens een concert met het Orkest van de Achttiende Eeuw. Hoe doe je dat: spelen en dirigeren tegelijk? Ben Tetteroo was erbij en vond het een belevenis.
"In dit concert speelt én dirigeert Bezuidenhout: een belevenis., een zin uit een van de toelichtingen op het concert met werken van Mozart. Een belevenis werd het zéker in de Grote Zaal van de Doelen op 17 mei met Kristian en het Orkest van de Achttiende Eeuw én met Rosanne van Sandwijk.
Een ouverture als opening van het concert. Kristian zit aan de vleugel met de rug naar het orkest. Zo dirigeert hij. Hij lijkt zelfs op de vleugel mee te spelen! Klopt dat? In dezelfde positie bespeelt hij de vleugel in het 11e Pianoconcert van Mozart. Met alle mensen om mij heen geniet ik van de fraaie uitvoering. Kristian geniet zichtbaar. Verschillende leden van het orkest doen dat zichtbaar ook, bijvoorbeeld cellist Richte van der Meer. Op het programma staat daarna de Linzer-symfonie. De vleugel wordt omgedraaid. Kristian gaat aan de vleugel zitten met de rug naar de zaal. Zo dirigeert hij het orkest en het publiek kan op zijn handen kijken. En opnieuw lijkt hij zachtjes op de vleugel mee te spelen. Hij dirigeert met het hele lijf en heeft de handen vaker op de toetsen dan in een ‘dirigentenhouding’. Vanaf rij 9 kan ik de vleugel niet horen. Toch is hij vaak op de toetsen aan het werk. En zo voert hij het orkest met ‘vuur’ aan. Bijzonder! De Linzer-symfonie krijgt dan ook een bijzondere, fraaie uitvoering.
Na de pauze staat de vleugel zoals in het begin van het concert. Kristian kijkt van achter de vleugel weer de zaal in. Met het orkest begeleidt hij de mezzosopraan Rosanne van Sandwijk. Ontroerd en onder de indruk raak ik van haar uitvoering van de Mozart-aria voor sopraan, piano en orkest. Ogenschijnlijk zingt zij met het grootste gemak en vult zij soms de hele zaal met haar warme stem. Die zaal laat haar na de aria van zo’n 10 minuten niet zomaar gaan. Samen met Kristian geeft zij een toegift. Het is opnieuw genieten geblazen. Met het 22e Pianoconcert sluiten Kristian Bezuidenhout en het Orkest van de Achttiende Eeuw het concert af. Opnieuw dirigeert Kristian het orkest vanaf de vleugel. Af en toe een beetje geholpen door concertmeester Marc Destrubé. Die hanteert dan zijn strijkstok als een dirigeerstok. Ze zorgen voor een enthousiaste, prachtige uitvoering.
Nog terwijl de laatste klanken door de zaal gaan, barst een geweldig applaus met bravo’s los. De houtblazersgroep die in dit pianoconcert zo’n belangrijke inbreng heeft, wordt door dirigent en pianist Kristian in het zonnetje gezet. Het orkest en de zo bescheiden ogende Kristian nemen het applaus dankbaar in ontvangst. Velen om mij heen praten opgewonden na terwijl zij de zaal verlaten. Aan een bezoekertje van een jaar of 10 vraag ik of hij het ook mooi vond. 'Zeker wel, maar vanochtend heb ik nog gevist. Dat was ook leuk.' Zo kom je als volwassene weer met beide benen op de grond."
Ook een verhaal? Stuur het ons!
