27 januari 1973
‘Langharig tuig’ vult Grote Zaal bij Ten Years After
Bezoeker Cor van Dongen heeft meerdere pop- en rockconcerten in de Doelen meegemaakt, maar het optreden van de Britse bluesrockband Ten Years After was werkelijk onvergetelijk.
“Ik heb in de Doelen enkele optredens meegemaakt van Nederlandse pop- en rockbands zoals Focus en Supersister, maar het optreden van de Britse bluesrockband Ten Years After op 27 januari 1973 is mij altijd bijgebleven.
Ik was verrast dat een dergelijk concert in de Doelen plaatsvond. Ten Years After was één van de grote acts van het Amerikaanse muziekfestival Woodstock in 1969 en de Doelen vond ik in eerste instantie een vreemde locatie voor zo'n optreden. Ik herinner me dat mijn ouders daar klassieke concerten bezochten. Deze avond was er echter geen klassiek concert, maar namen tweeduizend jongeren (toen nog ‘langharig tuig’) bezit van de concertzaal.
Eenmaal binnen was ik onder de indruk van al het marmer en de grootsheid van het gebouw met de brede trappen en zuilen. De Grote Zaal was minstens zo indrukwekkend. Samen met mijn vriend zocht ik een plekje op de zachte stoelen en terwijl we wachtten op onze idolen keek ik de zaal rond. Vanaf onze stoelen hadden we goed zicht op het podium met daarachter het grote Doelenorgel. Het jonge publiek moest duidelijk wennen aan deze wat klassieke omgeving. Het publiek was die avond een mooie vertoning van hippie-achtige figuren met lang haar, kettingen en hoeden. Ikzelf deed daar natuurlijk ook aan mee met haar tot op mijn schouders, een zwarte vilthoed en gebleekte jeans met afgetrapte gympen. Ik was destijds achttien jaar.
Uiteindelijk was het moment daar, de lichten gingen uit en de band kwam op het podium. Toen de band eenmaal op gang kwam met de snerpende gitaarsolo’s van zanger en gitarist Alvin Lee en natuurlijk de lange drumsolo van Ric Lee was het publiek niet meer te houden. Legendarische nummers als Hear Me Calling en I’m Going Home brachten het publiek in extase en iedereen stond op om zo dicht mogelijk bij het podium te komen. Leuk detail: enkele nummers van dit concert zijn later in 1973 verschenen op het album Recorded Live van Ten Years After.
Na afloop liepen we in een soort trance naar de metro op het Stadhuisplein. Ik kon op dat moment niemand verstaan omdat mijn oren nog dichtzaten van de harde muziek. Ik heb helaas geen foto’s van die avond, maar ik heb wel de entreekaartjes bewaard. Die herinneren mij nog altijd aan een onvergetelijke avond in de Doelen.”
Ook een verhaal? Stuur het ons!