12 februari 1979
Elton John zet de Doelen op z'n kop
In 1979 stond Elton John samen met percussionist Ray Cooper in de Grote Zaal. Na deze overweldigende avond had bezoeker Aart Hollaar er een nieuwe held bij.
"Mijn ontdekkingsreis in de muziek begon eind jaren zeventig in mijn puberjaren. Ik maakte kennis met Elton John doordat ik de LP A Single Man kocht. In de kranten van die tijd las ik dat Elton John na zijn eerste successen een moeilijke tijd had gehad. Ik hoorde dat ook terug in nummers als It Ain’t Gonna Be Easy, I Don’t Care en Madness. Met deze rauwe nummers sloeg Elton John een andere richting in die brak met de hits die hij eerder scoorde.
Toen bleek dat Elton John in februari 1979 in de Grote Zaal van de Doelen zou optreden, had ik het geluk kaartjes te bemachtigen voor dit concert. Links op de podiumring, op de eerste rij en wat bleek? Deze plaats was maar zeven meter verwijderd van zijn piano! Die avond trad Elton John op zonder zijn band. Dat klonk natuurlijk anders dan op de LP, maar het was ongelooflijk hoe hij enkel met piano en zijn stem de Grote Zaal vulde met de nummers die ik eerder noemde. Terwijl ik daar zat op de eerste rij van de podiumring ramde hij, zonder gitaren en drums, zijn nummers recht de zaal in. Wat een fantastische ervaring, ik keek op zijn handen en kon hem bij wijze van spreken bijna aanraken.
Na de pauze ging het concert verder. Elton kreeg gezelschap van een lange, kalende man. De man was gekleed in een zwart pak en had een klein rond brilletje op. Het bleek de virtuoze percussionist Ray Cooper te zijn. Wat was dat een fantastische combinatie! Ray Cooper bleek allesbehalve de saaie verschijning die hij op het eerste gezicht leek te zijn. Hij was een echte showman die op spectaculaire wijze de zang en het pianospel van Elton voorzag van, ja hoe zal ik dat zeggen, geluid. Het publiek ging staan, danste voor het podium en in de gangpaden. Elton John schopte geregeld zijn kruk naar achteren, ging door zijn knieën en speelde alsof zijn leven er vanaf hing. Ook klom hij bovenop de piano en zelfs liggend op de piano speelde hij door. De Grote Zaal van de Doelen stond op z'n kop!
Die avond ging ik volkomen overweldigd naar huis. Ik had er een nieuwe held bij: een kleine Engelsman met een pet op die zich zo vrij had gevoeld in de Grote Zaal van de Doelen. Ik heb hem daarna nog vele malen zien optreden, zowel in De Kuip als in Ahoy, maar nooit heeft het die eerste ervaring kunnen overtreffen."
© Klaas Wijchman
© Klaas Wijchman
Ook een verhaal? Stuur het ons!
