03 november 1978
Fascinatie voor dirigenten
Al sinds 1969 bezoekt Joop Bonebakker trouw de Doelen. Bij elk concert groeit zijn fascinatie voor dirigenten. Vanaf zijn vaste stek in de Grote Zaal bewondert en aanschouwt hij grote dirigenten zoals Yannick Nézet-Séguin, Valery Gergiev en Simon Rattle.
Er is één plek in de Grote Zaal die Joop het liefst reserveert als hij een concert bezoekt. "Ik zit altijd aan de Cees en Inge de Bruin Ring links, op de eerste rij en op de eerste twee stoelen vanaf het gangpad. Ten eerste is de akoestiek daar heel goed en ten tweede - en dat is belangrijker - op die plaats zit je op één lijn met de dirigent. Je kunt het gezicht en de aanwijzingen van de dirigent goed zien en van nabij meemaken hoe de orkestleden daarop reageren."
Joop heeft een fascinatie voor orkestdirectie. "Ik vind het heel boeiend wat er gebeurt tussen de dirigent en het orkest. Als het niet klikt merk je dat meteen: dan is het stuk dat wordt gespeeld minder boeiend. Je hebt dirigenten die dicteren en dirigenten die inspireren. Die laatste moet je hebben. Het is niet de taak van een dirigent om te schitteren, hij is dienend aan de muziek. Als een dirigent het orkest kan inspireren en de musici vrijheid geeft gebeuren er prachtige, muzikale dingen."
Rattle is een belevenis
Eén van de eerste dirigenten die hij meemaakte is Simon Rattle. "Hij was 24 of 25 jaar oud en stuurde een orkest van ervaren musici aan; die mensen gingen voor hem. In die tijd had ik wat minder ervaring, maar concerten onder zijn leiding ervoer ik toen al als belevenissen. Het is moeilijk uit te leggen. Het is de passie; muziek is emotie. Rattle wist het orkest te stimuleren en dat komt over bij het publiek. De zaal was geboeid. Iedereen was muisstil, niemand hoestte of maakte lawaai. Pas toen hij aangaf dat het klaar was, barstte het applaus los."
Ook Yannick Nézet- Séguin maakt een onuitwisbare indruk op hem. Hij mist zelden een concert dat Yannick dirigeert. "Hoe vaak je een stuk ook gehoord hebt, als híj een stuk dirigeert klinkt het vaak compleet nieuw. Hij licht er dingen uit, zoals niemand anders dat zou doen. Door zijn inzicht in de muziek gebeurt er iets met mij. Ik zit dan rechtop in mijn stoel en denk: wat is dit interessant."
Imposante cultuurtempel
Hij hoopt nog lang in de Doelen vanaf zijn eigen plek te genieten. "Dat het Gemeentebestuur van Rotterdam in een periode van wederopbouw rond 1960, de verziende blik had de Rotterdammers zo'n imposante cultuurtempel te geven was een meesterzet zonder weerga. Iedereen die belangstelling heeft voor het groot-symfonisch gebeuren moet minstens één keer het Rotterdams Philharmonisch in de Doelen hebben meegemaakt. De Grote Zaal heeft zo'n prachtige akoestiek. En als de zaal helemaal gevuld is, zindert het."
Ook een verhaal? Stuur het ons!
