18 december 1982
Dochters van solo fluitist dwalen door de Doelen
Sluipen over de gangen, stoer doen met een klappertjespistool. Dionne en Véronique gingen menig weekend op avontuur in de Doelen. Als dochters van solo fluitist Raymond Delnoye, brengen zij hun jeugd door in het concertgebouw.
“De Doelen voelt voor ons als thuiskomen. Telkens als we hier komen, voor een congres of concert, merken we dat het gebouw een stukje van ons is. Ik moet mezelf beheersen om niet iedereen rond te leiden”, vertelt Dionne, de jongste dochter van fluitist Raymond Delnoye. Als een van de weinige kinderen gingen zij mee naar de repetities en optredens van het Rotterdams Philharmonisch Orkest. Dionne: “We brachten veel tijd door in de loge, waar ik hele concerten sliep toen ik klein was.” Véronique: “Maar we gingen ook vaak de hort op voor, tijdens en na concerten en repetities. We dwaalden over gangen tot de volgende deur niet meer openging.”
Kruitdampen op de wc
Dionne schiet in de lach. “Weet je nog dat we bedachten waar onze klappertjespistolen het best zouden knallen? We waren zeven jaar en dachten meteen aan de wc’s van de Doelen. Het galmde daar zo goed. Maar we moesten voorzichtig zijn, want we wilden niet betrapt worden. Dus knalden we als er niemand was. De mensen die na ons naar de wc gingen stonden in de kruitdampen.” Véronique: “Wij bedachten ook allerlei spelletjes. Als het applaus verstomde vlak voor een concert, deden wij een wedstrijdje wie de laatste klap durfde te geven voor het écht stil moest zijn.” En in de pauze gluurden de zussen vanaf de balustrade naar de mensen in de foyer. Dionne: “We voelden ons speciaal. Wij kwamen op plekken waar anderen niet kwamen.” “De ‘gewone mensen’ dronken koffie in de pauze, wij gaven de dirigent of de solist een handje achter de schermen”, vertelt Véronique.
Gezonde spanning
Raymond Delnoye speelde 30 jaar bij het Rotterdams Philharmonisch Orkest en trad regelmatig op als solist, onder andere in 1979 en 1983. Véronique: “Onze vader had een gezonde spanning voor elk optreden. Op de dag van een concert maakte hij altijd grapjes thuis, dan ging hij bijvoorbeeld rondjes rennen.” Dionne: “Ook als hij thuiskwam zat hij vol energie. Daardoor gaan we nog steeds laat naar bed, denk ik.” Of ze trots zijn op hun vader? Dionne: “Dat is later gekomen. In de puberteit was het niet stoer als je vader klassieke muziek maakte. Later sloeg dat om. We waren en zijn hartstikke trots op wat hij heeft gedaan en wat hij heeft bereikt. Onze vader heeft altijd voor zijn gezin gekozen en daarnaast ook een prachtige carrière gehad.”
Affiche waarop Raymond Delnoye als solist wordt aangekondigd
Raymond Delnoye staat op deze foto als vierde van rechtsboven
Diner in de Doelen voor orkestleden van het Rotterdams Philharmonisch Orkest
Ook een verhaal? Stuur het ons!
