Henny Harreman zocht voor haar leerlingen een locatie voor een echt optreden. Waar kon ze een leuke zaal huren? In een sporthal? Liever presenteerde ze haar choreografieën in de sfeer van het theater. "Mijn balletschool was hier in de buurt, in het Oude Westen" vertelt mevrouw Harreman. "Ik deed boodschappen, liep langs de Doelen en ben naar binnen gelopen." De medewerkers van de Doelen waren direct enthousiast en mevrouw Harreman kreeg de Kleine Zaal toegewezen. Een perfecte locatie voor een dergelijke dansavond. "Ik heb een klein rekensommetje gemaakt en dacht ‘ik doe het’."

Het prettige van een concertzaal is dat alle faciliteiten aanwezig zijn. De rode stoelen, de kleedruimtes, de belichting. "Dat geeft een professionele sfeer, maar mijn leerlingen vonden dat ook wel spannend" vertelt mevrouw Harreman verder. Het zou wel goedkomen. Maar vlak voor aanvang van de voorstelling ontdekte zij iets onverwachts. Ze zag technici druk doende met het in de was te zetten van de vloer. "Het was goed bedoeld van de Doelen natuurlijk, maar ik ontstak even in woede." Een spekgladde glimmende vloer is het laatste wat een danser wil. Snel werden de leerlingen aan het werk gezet. "We zijn in de weer gegaan met natte dweilen en flesjes cola zodat de vloer wat stroef en plakkerig zou worden. We hebben wel wat weg kunnen halen, maar niet alles." Mevrouw Harreman wilde niet kijken naar het optreden en durfde slechts ‘af en toe vanuit de coulisse’ een blik te werpen. Maar ach, het publiek vond het fantastisch. De dansavond van Henny Harreman werd een groot succes.