Cesária Évora werd bekend met haar weemoedige liederen over de teleurstellingen van het leven in de afgelegen archipel. Het is wat de morna - het levenslied van Kaapverdië - zo typeert. Haar bekendheid reikte tot eind jaren tachtig niet verder dan het lokale kroegcircuit. Pas op latere leeftijd brak ze internationaal door na een ontmoeting met de Frans-Kaapverdische producent José da Silva. Hij had haar in 1987 horen zingen in een café in Lissabon. De interesse voor haar muziek bij de grote platenmaatschappijen kwam pas nadat het album La Diva Aux Pieds Nus onder het eigen label van Da Silva meer dan 250.000 keer over de toonbank was gegaan.

Toen Cesária Évora in 1995 naar Rotterdam kwam, was ze dus al een wereldster. Het zou het eerste optreden zijn van Évora in Nederland. Daar had de consul João Silva alias Djunga d'Biluca zich vanuit het Rotterdamse consulaat voor ingespannen. Sonia Ruiz werkte destijds ook bij het consulaat. "De Kaapverdische gemeenschap is natuurlijk goed vertegenwoordigd hier in Rotterdam" vertelt ze. "Huilen moesten ze om de mornas van Cesária Évora. Het was een grandioos optreden. Bij de coladeras (dansbare songs) maakten tranen plaats voor trillende billen. Iedereen danste in de zaal. Ik vergeet dat nooit. Er waren meerdere generaties Kaapverdiërs en allemaal kwamen ze voor één persoon."

Sonia Ruiz zorgde goed voor haar gast. "Ik inspecteerde de kleedkamers, zag erop toe dat alles wat Cesária Évora nodig had er ook was." Het werd haar verboden water in doorzichtige glazen uit te schenken. "Tsja" zegt Ruiz. "Daar zat natuurlijk geen water in."

Tijdens een later concert van Cesária Évora in de Doelen, op 27 oktober 2005, maakte Rotterdam TV hier een item over: