Cross-linx is een jaarlijks, rondreizend indie-classical festival dat is opgericht in 2001. In 2011 landt het festival voor het eerst in de Doelen. Cross-linx debuteert in Rotterdam met Efterklang en The National. De programmering is gewaagd, buiten de hokjes. Klassieke muziek, avant-garde pop, jazz, spoken word, dance of een mix daarvan; artiesten laten zich graag inspireren.

Net als het publiek. “We vinden het festival een verwennerij en laten het ons graag goed smaken. Elk jaar ontdek ik nieuwe muziek die ik anders niet was tegengekomen. Een goed optreden draag ik soms weken met me mee.”

Dit jaar zat hij op het puntje van zijn stoel bij Efterklang en The Happy Hopeless Orchestra met LEAVES – The Colour of Falling. “We hebben ademloos zitten kijken en luisteren. De teksten waren mooi, filosofisch bijna. Er zat een fantastische sopraan bij met een enorm volume. Ze werd ondersteund door een orkest, maar de 71-jarige Wagner-zangeres Lisbeth Balslev kreeg het voor elkaar om daar tegenop te boksen met haar stem.”

“Ik vond dit concert fantastisch. En met de Efterklang documentaire The Ghost of Piramida in het achterhoofd, die we in aanloop naar het festival hadden gezien, waren we veel alerter op de geluiden die in de composities verweven zijn.” Tijdens hun reizen neemt Efterklang geluiden op en verwerkt deze in de muziek: een ijzeren plaat die tikt in de wind of de geluiden uit een kolenmijn.

Wat Kees zo mooi vindt aan Cross-linx is de ‘liefde voor muziek die ontstaat.’ Artiesten dagen elkaar uit, zoals tijdens het optreden van het Metropole Orkest met Squarepusher in 2015, een danceconcert uitgevoerd door een symfonieorkest.

“Ik heb met open mond zitten kijken. Je weet dat het Metropole Orkest veel kan, maar een uur lang dancemuziek produceren op hoog niveau. Dat vind ik echt een topprestatie. Aan het eind van het concert ging het dak er bijna af. Ik was compleet overdonderd.”

Hartverwarmend optreden van James Oesi

Cross-linx presenteert de avontuurlijke optredens ook op onverwachte plekken in de concertzalen. “Op Cross-linx kom je op plekken waar je normaal niet komt: ketelhokken, kleedkamers, kelders. In de loop der jaren ben ik in de krochten van de Doelen geweest.” Dit jaar ontmoette hij contrabassist James Oesi in de kelder. Een leuk weerzien, want twee weken voor het festival stond de muzikant nog in zijn woonkamer. “Het festival begon voor ons goed met een huiskamerconcert, een apart onderdeel van Cross-linx. James Oesi speelde drie kwartier in onze woonkamer en dat was heel bijzonder, intiem en hartverwarmend. Alle dames kregen knikkende knieën van hem.”

Geen jaar is hetzelfde, dat vindt Kees het mooiste: de muzikale verrassingen. “Artiesten zoeken elkaar op, spelen samen. Soms pakt dat goed uit, soms niet. Dat is het risico van experimenteren. Maar ik ben blij dat die risico’s genomen worden.”