21 mei 1974
Lou Reed en bietjes zijn geen goede combi
Als 15-jarig puberjongetje had Nick Ooms een kaartje bemachtigd voor het concert van zijn idool: Lou Reed. Voor het eerst in zijn leven ging hij naar een 'grote-mensen-concert'. De avond liep echter iets anders dan gepland...
"Lou Reed is dood en reeds begraven. Als 15-jarig puberjongetje had ik een kaartje bemachtigd voor het concert van mijn idool. Voor het eerst in mijn leven naar een 'grote-mensen-concert', ik hoorde er nu echt bij. Stijf van de zenuwen kon ik tijdens de maaltijd bij mijn ouders thuis nauwelijks een hap door mijn keel krijgen. Bietjes of, zoals wij Rotterdammers het plachten te noemen, krootjes stonden op het menu. In die tijd was het nog zo dat je bordje leeg moest zijn voordat je de tafel mocht verlaten. Tegen heug en meug en wil en dank werkte ik de prak naar binnen.
Lou Reed had in die tijd een twijfelachtige reputatie op het gebied van drank en vooral drugs. Ook bij dit concert liet hij zich halverwege het openingsnummer Sweet Jane, met een fantastisch gitaar-intro van de heren Hunter en Wagner, als het ware het podium op dragen.
Naarmate het concert vorderde verdwenen mijn zenuwen en kwam er misselijkheid voor in de plaats. De slecht gekauwde maaltijd begon behoorlijk op te spelen. Op inzet en karakter wist ik het telkens weer een nummer vol te houden. Het publiek werd steeds entousiaster en luidruchtiger. Ik werd steeds rustiger en ingetogener. Het was genieten en overleven tegelijkertijd.
Liggend op mijn stoel wist ik tussen de springende massa door mijn idool in het oog te houden. Afkeurende blikken van de oudere concertgangers negerend bleef ik mijn held trouw. Ik zag ze denken: 'zo jong en dan al helemaal van de wereld van de dope'. De laatste tonen van de toegift waren nauwelijks uitgeklonken of ik baande me een weg tussen de bezoekers naar de toiletten. Tot overmaat van ramp bleken alle beschikbare plekken bezet en kon ik niet anders doen dan toevlucht nemen tot de wasbakken. Wat voor de omgeving een onsmakelijke afsluiting van een mooie avond was, bleek voor mij een enorme opluchting.
Bij deze wil ik alsnog excuses maken aan mijn mede-concertbezoekers en vooral aan de schoonmakers van dienst die ik heb opgezadeld met een rijk gevulde rode bieten brij in één van de wasbakken."
Ook een verhaal? Stuur het ons!