In de jaren zeventig werkte Ineke drie jaar in de Doelen, in deze periode viel ook het tienjarig jubileum van het concertgebouw. Samen met vier andere collega's gaf ze klanten, zowel telefonisch als persoonlijk aan de balie, informatie en advies over de concerten en verkocht ze kaartjes. 

"Wat me altijd bij zal blijven zijn de popconcerten. Als er een grote ster naar de Doelen kwam stond er 's morgens vroeg al een lange rij met mensen voor de deur om kaartjes te kopen. Tijdens dat soort dagen werden extra portiers ingezet ter beveiliging en om alles in goede banen te leiden.

Ik herinner me ook nog dat we in die tijd met houten planken werkten. Hieraan waren alle kaartjes bevestigd. Als we een kaartje verkochten moesten we die van de houten planken afscheuren, dat was wel even heel wat anders dan nu! In de drie jaar dat ik er werkte bestond de Doelen tien jaar. Op de tiende verjaardag mochten alle medewerkers het dak op en werd er vanuit een helicopter een foto gemaakt! Ik heb het krantenknipsel met de desbetrefefnde foto bewaard. Een spannende en drukke periode brak altijd aan nadat de brochures voor het nieuwe seizoen verzonden waren. Wij werden dan overstelpt met vragen en verzoeken voor de mooiste plaatsen. Het was altijd weer spannend om het onze klanten naar de zin te maken, want iedereen wilde de mooiste plek. Volgens ons waren ze natuurlijk allemaal mooi, maar daar was men het niet altijd mee eens!

Ik vond het een heerlijke afwisselende baan. De wisselende werktijden waren nooit een straf. Je bediende mensen die in een feestelijke stemming waren omdat ze een avondje uit gingen. Dat maakt die drie jaar werken bij de Doelen tot een mooie herinnering."